Καλημέρα σε όλους
Αγαπητή Αστραία, 10.10.2015
Σχετικά με την απάντηση και το σχόλιό σου προς τον Μανώλη Σαρίδη και επειδή αναφέρεσαι σε θέμα που αφορά εμένα προσωπικά θεωρώ υποχρέωση να καταθέσω τις απόψεις μου.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ίδρυση κάποιας θρησκείας απαιτεί χρήματα, δυνατούς ανθρώπους και συνδέσεις με την εξουσία.
Οι γνώμες είναι καλές και εύκολα ξεφεύγουν από το στόμα μας. Γιατί δεν υποδεικνύεις κάποιους από αυτούς; Που βρίσκονται αυτοί που είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν εάν όχι όλο, τουλάχιστον ένα μέρος από τη ζωή τους. Ξέχασες να αναφέρεις ότι χρειάζονται άνθρωποι που οφείλουν να θυσιάσουν τα πάντα
Στη συνέχεια αναφέρεις ότι αυτά είναι ξεπερασμένα στην εποχή μας. Εάν ο Αλέξανδρος σκεφτόταν έτσι δεν θα υλοποιούσε αυτό το μοναδικό έργο στην οικουμένη.
Ο Αλέξανδρος ζούσε στην εποχή του Αχιλλέα και του Ηρακλή διαμόρφωνε όμως τη δική του εποχή. Γι’ αυτό δεν ήταν τίποτε ξεπερασμένο, γιατί εάν δεν είχε εκείνα τα κίνητρα δεν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει περισσότερους και πιο θαυμαστούς άθλους από εκείνους.
Εμείς που ζούμε; Και ποια είναι τα κίνητρά μας και τα πρότυπά μας; Δεν σου αναφέρω τα κίνητρα και τα πρότυπα που έχουμε σήμερα γιατί ανήκουν σε ανύπαρκτους κόσμους. Ο Τηλιγάδας γράφει ειρωνικά. «Τόσο είναι το μέγεθος του πατριωτισμού τους που τους απασχολεί η κατασκευή θεών και θρησκειών».
Θα μπορούσα και εγώ να τον ειρωνευτώ, για το τι μέγεθος έχει ο δικός του πατριωτισμός που τον απασχολεί η είσοδός του στη βουλή αλλά δεν τόλμησα να σκεφτώ κάτι τέτοιο μέχρι την στιγμή που τόλμησε αυτός να ξεστομίσει τέτοιους χαρακτηρισμούς.
Όσο για την έκφρασή σου οι θεοί με τους θεούς και οι άνθρωποι με τους ανθρώπους είναι ατυχής. Οι θεοί οφείλουν να είναι ανάμεσά μας και πρέπει να ξεπηδούν μέσα από τις κοινωνίες, να κερδίζουν τον χαρακτηρισμό του θεού με τις πράξεις τους που οφείλουν να είναι προσφορά για την βελτίωση του κοινωνικού γίγνεσθαι. Οι άλλοι θεοί που δημιουργούνται για εξουσιαστικά ενδιαφέρονται δεν προσέφεραν ποτέ κάποιο καλό στην ανθρωπότητα. Και εάν κάποιου του έβαλαν στο στόμα το «αγαπάτε αλλήλους» δεν παρέλειψαν να του βάλουν ένα ξίφος στο χέρι για να κατασφάζει αλλήλους. Ότι έκαναν όλοι οι γνωστοί θεοί της ανθρωπότητας είναι έργα καλά ή κακά που εφηύρε η φαντασία μας και τα φορτώσαμε στους θεούς που κατασκευάσαμε.
Τώρα όμως έχουμε ένα θεό που δε χρειάζεται τη δική μας αρρωστημένη νοοτροπία και σοφία γιατί αυτός υλοποίησε μόνος του για πρώτη φορά στο γνωστό κόσμο αυτά που θα είχαν νομική και ηθική υποχρέωση να τον αναγνωρίσουν ως έναν υπαρκτό και ζωντανό θεό, ο οποίος αποτελεί πρότυπο για τη γαλούχηση των ανθρώπων, ώστε να δημιουργήσουν τις ενάρετες και ευήμερες κοινωνίες με προσγειωμένους και ισορροπημένους πολίτες, οι οποίοι θα είναι ικανοί να διοικήσουν, να διοικηθούν και να εντοπίσουν τους άριστους αρχηγούς.
Οι γεννημένοι για προσφορά και θυσία, με σκοπό να βελτιώσουν τις κοινωνίες όπως ο Αλέξανδρος, δεν γίνονται υποχείρια των κόπρων των γνωστών κατεστημένων κι ούτε μπορεί κανένας να τους στολίσει με τις γνωστές φαντασιώσεις όπως κάνουν στους θεούς που κατασκευάζουν.
Τον Αλέξανδρο δεν τον κατασκεύασε κανένας. Τον ανέβασαν οι πράξεις του στα ύψη και κέρδισε την ουράνια δόξα με τον χαρακτήρα του. Δεν περίμενε και δεν περιμένει να του πετάξουμε εμείς κανένα θεϊκό ψυχουλάκι.
Τρομάξαμε λοιπόν εμείς οι «μεγάλοι» Ελληναράδες και «σούπερ» Μακεδόνες μόλις ακούσαμε ότι αναβίωσε η ήδη εδώ και 2.351 χρόνια υφιστάμενη θεοποίηση του Αλεξάνδρου. Και μάλιστα κάναμε αχταρμά την ίδρυση και την αναγόρευση με την αναβίωση. Δεν πρόκειται ούτε για την δημιουργία κάποιας νέας θρησκείας ούτε για την κατασκευή κάποιου νέου θεού αλλά για αναβίωση υφισταμένων καταστάσεων που βασίζονται σε ιστορικά γεγονότα.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι εμείς φανήκαμε ανίκανοι να δεχτούμε έστω και αργά αυτή την ιστορική πραγματεία και αντ’ αυτού αρχίσαμε τις ειρωνείες και τις επιθέσεις με άσχετους χαρακτηρισμούς. Είναι ντροπή σε όλους που τόλμησαν να κάνουν τον κριτή εάν και κατά πόσο ο Αλέξανδρος δικαιούται αυτό τον χαρακτηρισμό που κέρδισε ο ίδιος αλλά είχε και αναγνωρισθεί από πανέξυπνους σοφούς και πολιτικούς της αρχαιότητας.
Εγώ αγαπητή Αστραία ένιωσα την ηθική και νομική υποχρέωση να ξεθάψω αυτό το ιστορικό γεγονός, πάνω στο οποίο κάποιοι ασυνείδητοι ανθέλληνες του κατεστημένου είχαν τοποθετήσει βαριά ταφόπλακα ώστε να μην μάθει ποτέ κανείς την αλήθεια. Φρόντισαν βέβαια να τοποθετήσουν και έναν σκοπό στην ταφόπλακα που δήθεν πέθανε στην ίδια ηλικία με τον Αλέξανδρο και ο οποίος άθελά του καταπλάκωσε την πνευματική διαύγεια των Ελλήνων ώστε να φθάσουν εδώ που φθάσανε σήμερα και να τρομάζουν ακούγοντας ότι ο Αλέξανδρος είναι θεός ενώ υποκλίνονται στο εβραιοελληνορωμαϊκό κατασκεύασμα. Είμαστε πολύ μικροί εμείς για να τολμήσουμε να κρίνουμε κατά πόσο ο Αλέξανδρος είναι θεός ή όχι και σίγουρα ο Αλέξανδρος δεν το έχει ανάγκη αλλά το έχουμε εμείς. Απλώς ούτε αυτό μπορούμε να συλλάβουμε.
Ο Αλέξανδρος δεν πέθανε. Ζει και για πρώτη φορά μετά από 2.300 χρόνια έχει τον δικό του ναό και τον δικό του χώρο, χωρίς να χρωστάει σε κανένα κάτι. Αντίθετα είμαστε όλοι χρεωμένοι σ’ αυτόν αλλά όπως ανέφερα, φανήκαμε ανίκανοι να το διαισθανθούμε.
Δεν μπορώ να καταλάβω ότι σαν Έλληνας οφείλω να περιμένω κάποιο αλλοεθνή και αλλόθρησκο να μου εξασφαλίσει την μεταθανάτιο «ευημερία» και όχι τον δικό μου πρόγονο ο οποίος με το παράδειγμά του, μου επιβάλει τον επίγειο ηράκλειο αγώνα για να εξασφαλίσω την ευημερία των ανθρώπων εν όσο βρίσκονται στον πλανήτη ΓΗ εκπληρώνοντας έτσι την ιερή ανθρώπινη αποστολή, που ως αμοιβή μπορώ να κερδίσω μόνο την αθανασία όπως όλοι οι πρόγονοι του Ελληνισμού. Ο Αλέξανδρος δεν δίδαξε τον ασκητισμό, ούτε την αποχή από τους κοινωνικούς αγώνες αλλά πέρασε σε όλη την οικουμένη το μήνυμα για δημιουργικά έργα και πόλεμο εναντίον κάθε δυνάστη και καταπιεστή. Με λίγες λέξεις ο αγώνας του ήταν για την αποκατάσταση των ακολούθων ευεργετημάτων της ανθρωπότητας.
«Ελευθερία-Σωτηρία-Ειρήνη και αποκατάσταση»
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Αριστοτέλης Κακογεωργίου
για την Ομάδα «Ε» Έψιλον
Αγαπητή Αστραία, 11.10.2015
Εγώ δεν είπα ότι μπορούμε να σώσουμε το έθνος ιδρύοντας θρησκείες. Εγώ δεν είμαι υπέρ των θρησκειών που δεν θεμελιώνονται από πράξεις υπαρκτών προτύπων, αλλά τις κατασκευάζει η ανθρώπινη παράνοια δημιουργώντας φανταστικά όντα, τα οποία κοσμεί με ότι θα μπορέσει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της απαρτίας τους και τα οποία θα εμπνέουν φόβο και θα υπόσχονται ουτοπίες.
Για μένα θεός είναι ο άνθρωπος ο οποίος θα ξεπεράσει τους πάντες στο στίβο της επίγειας ζωής και σαν μοναδικός νικητής θα τον αναγορεύσουν θεό οι πράξεις του.
Αυτός που ήταν άνθρωπος μπορεί να είναι ο ηθικός ηγέτης, ο δάσκαλος, ο καθοδηγητής και το παράδειγμα προς μίμηση.
Οι συνηθισμένοι θεοί, που γεννιούνται από την αρρωστημένη φαντασία των ανθρώπων, στους οποίους φορτώνονται υπερφυσικές ιδιότητες αποτελεί στον άνθρωπο, μόνο το φόβητρο και όχι τον ζήλο για να εξομοιωθεί με αυτόν και να αγωνιστεί για να τον φτάσει.
Έτσι θα μπορεί να συμβάλει στα θέματα της παιδείας και να καταστεί δικαίως το πρότυπο προς μίμηση και εξομοίωση.
Κανένας από τους ήδη γνωστούς θεούς δε μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση, αφού κανένας δεν έκανε κάτι που θα μπορούσε να προσπαθήσει να πετύχει ο κοινός άνθρωπος.
Εάν οι θεοί, όπως διατύπωσες στο προηγούμενο κείμενο σου, οφείλουν να είναι με τους θεούς και οι άνθρωποι με τους ανθρώπους, τότε σε τι τους χρειαζόμαστε; Αλλά ίσως άθελα σου, εκφράστηκες σωστά. Οι θεοί της ανθρώπινης φαντασίας είναι άχρηστοι στους ανθρώπους, καθ’ ότι δεν προσέφεραν τίποτα μέχρι τώρα και ούτε θα μπορέσουν ποτέ.
Οι θεοί όμως που ξεπήδησαν μέσα από τους ανθρώπους, προσέφεραν πολλά και εξακολουθούν να προσφέρουν, αφού αυτά που δημιούργησαν και αυτά που άφησαν, συμβάλουν στην προώθηση της ανθρώπινης ευημερίας. Το κυριότερο δε, μπορούμε να αντιγράψουμε τις ήδη υπαρκτές και όχι φανταστικές πράξεις και ενέργειες τους.
Αυτά και πολλά άλλα σχετικά με την ιστορική ύπαρξη του Αλεξάνδρου μετά από αρκετή μελέτη και έρευνα με ώθησαν να τολμήσω να ζητήσω νομική αναβίωση της ήδη υφισταμένης θεοποίησης του, χωρίς να ερευνήσω εάν και κατά πόσο οι αναγορευτές του πριν από 2.351 χρόνια σκέφτηκαν έτσι ή είχαν διαφορετικά κίνητρα.
Με την αναβίωση της Διονυσιακής και Αλεξανδρινής θρησκείας ως “Έλληνες- Ολύμπιοι- Αλεξανδρινοί”, αναβιώνουν όλες οι ελληνικές θρησκείες και αναστηλώνονται όλα τα ιερά, τουλάχιστον προς το παρόν, πνευματικά και ηθικά.
Ήδη υπάρχουν δύο νοικοκυρεμένοι ναοί, κοσμημένοι με ότι απαιτείται σύμφωνα με τις δυνάμεις μας, διότι από πουθενά δεν υπήρξε συμπαράσταση, ούτε ηθική, ούτε οικονομική.
Όμως υπάρχουν, και μετά από χιλιάδες χρόνια για πρώτη φορά μηνύουν τον Ελληνισμό και αναγκάζουν κάθε περαστικό είτε από μπροστά του, είτε μέσω internet, να σταματήσει ακίνητος και να διερωτάται. Η απάντηση είναι καθαρή. Εδώ αυτό το μικρό κομματάκι είναι η αφετηρία του Ελληνισμού, όπως ήταν η μικρή Πέλλα- Αμφίπολη πριν από 2.351 χρόνια η αφετηρία για την εξάπλωση του Ελληνισμού σε όλο τον κόσμο.
Ο Αλέξανδρος ξεκίνησε τότε, ο Αλέξανδρος και τώρα, και μάλιστα από το ίδιο ακριβώς μέρος.
Όταν ξεκίνησα όλες αυτές τις διαδικασίες, ήξερα πως θα αντιδρούσε το κατεστημένο. Δεν φαντάστηκα όμως ποτέ ότι θα είχα αντιπάλους τους “Ελληναράδες” και τους “Η Μακεδονία είναι ελληνική”. Μου ήρθε λίγο ξαφνικό, αλλά γρήγορα άρχισα να το διασκεδάζω. Αλίμονο τώρα να τρομοκρατηθεί αυτός που έκοψε Γόρδιους Δεσμούς και αντιμετώπισε εικοσαπλάσιους αντιπάλους, από κάποιους που τους τύφλωσε η υπεροψία και σκέφτηκαν ότι είναι ικανοί και οι πλέον αρμόδιοι για να δεχθούν την νομική αναβίωση ενός ιστορικού γεγονότος που απαθανατίστηκε από ιστορικούς παγκόσμιας φήμης και από μνημεία σε όλο τον κόσμο. Αυτοί δε, είχαν την αναίδεια να χαρακτηρίσουν αυτή την ευγενή και πολυδάπανη πρωτοβουλία ως “ύβρη”. Ούτε είχαν το ψυχικό σθένος να δείξουν ευγνωμοσύνη στον μέγιστο αυτό πρόγονο των Ελλήνων, αλλά ούτε και σε μένα που διέθεσα τον εαυτό μου, τις γνώσεις μου, τα ταλέντα μου, όλα τα χρήματα που εξοικονόμησα από την εργασία μου και την φιλοξενία που τους προσέφερα επί 6 ολόκληρα χρόνια. Εγώ λοιπόν αφιέρωσα τα πάντα στο βωμό της τιμής και της ευγνωμοσύνης προς τους προγόνους μου, κατάντησα υβριστής από κάποιους “Ελληναράδες” που έτρεξαν χωρίς τη παραμικρή θυσία να αρπάξουν κανένα τίτλο, καμιά καρέκλα, ή κανένα ευρώ.
Όλοι αυτοί που αναφέρεις είναι ήρωες, όχι άγιοι. Ο ήρωας μάχεται, δημιουργεί και πεθαίνει αγωνιζόμενος ένδοξα. Κερδίζει με το σπαθί του την αιωνιότητα. Ο Άγιος σκύβει, δίνει το κεφάλι του για την “πίστη του Χριστού την Αγία”. Δεν έχουμε δικαίωμα να υποβιβάσουμε το έργο των ηρώων μετατρέποντας τους σε άμυαλα και πειθήνια σκυλάκια των μαύρων κορακιών της εξουσίας.
Όσο κι αν έφαγε ο Αντίνοος (κατά της νόησης) εκμεταλλευόμενος τη δύσκολη θέση της Πηνελόπης “Ελλάδος”, τον αποδυνάμωσε το τόξο του Έλληνα Οδυσσέα. Ο Εφιάλτης και ο Κλεομένης δεν ήταν χριστιανοί. Εγώ δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι στην Αρχαία Ελλάδα ζούσαν μόνο ενάρετοι άνθρωποι. Εάν δεν υπήρχαν και τότε οι κόπροι, δε θα μπορούσαν οι σοφοί μας να γράψουν όλα αυτά που μας άφησαν. Οι άνθρωποι ήταν πάντοτε οι ίδιοι. Όμως οι Έλληνες προσπάθησαν να αλλάξουν πολλά και μέσω του ηράκλειου αγώνα πολλοί ενάρετοι και μαχητές το πλήρωσαν με τη ζωή τους. Δεν εννοώ μόνο το Μαραθώνα και τις Θερμοπύλες, αλλά αυτούς που καταδικάστηκαν σε εξορία και θάνατο επειδή δεν τα πήγαν καλά με την εξουσία, όπως μηνύει ο Προμηθέας:
«Χαρά σ’ αυτούς που με την εξουσία καλά τα πάνε»
Ο Αλέξανδρος ιερουργούσε για να τιμήσει τους προγόνους του από τους οποίους αντλούσε δύναμη μέσω των διδαγμάτων τους. Και όπως μας είναι γνωστό, τα πρότυπα του ήταν ο Ηρακλής και ο Αχιλλέας από τους οποίους και καταγόταν.
Πολύ σωστές οι απόψεις σου για τον καθορισμό της ηγετικής ομάδας, αλλά άλλο τόσο δύσκολο να εντοπίσεις σήμερα τέτοια πρόσωπα, που όμως δεν είναι και αδύνατο. Όσο για εμένα, υπάρχουν τόσα πολλά στο internet, που ο καθένας μπορεί να δει και να μάθει πόσα χρόνια είμαι στον αγώνα, τι έργα έχω κάνει, τι καταδίωξη μου γίνεται από όλους τους εξουσιαστές.
Η ομάδα “Ε” Έψιλον (αυτός είναι ο νόμιμος τίτλος της), ιδρύθηκε το 1962 στο εξωτερικό ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου από επιφανείς προσωπικότητες, λογοτέχνες, πολιτικούς, στρατιωτικούς, επιχειρηματίες, διπλωμάτες και εργαζομένους.
Το 1997 μετέφερα την έδρα της στην Ελλάδα. Το ήδη υφιστάμενο καταστατικό της από το 1962 αναγνωρίστηκε από το πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, όπου και είναι καταχωρημένη και επίσης στην Α’ εφορία Θεσσαλονίκης.
Εάν μπεις στην ιστοσελίδα (www.omada–hepsilon.org), μπορείς να δεις τις έμπρακτες δραστηριότητες και τα έργα από το 1962 μέχρι σήμερα. Το κακό είναι ότι υπήρξε μία παραφιλολογία μέσω του Χαρδαβέλα από το Φουράκη, το Κεραμιδά, το Γιαλλουράκη, το Τρίτο Μάτι, το Πάλμο και κάποιους άλλους ψυχασθενείς, οι οποίοι ουδέποτε είχαν σχέση με την Ομάδα “Ε”, ούτε υπήρξαν μέλη.
Η εκπομπή αυτή σταμάτησε με δική μας επέμβαση. Η τελευταία εκπομπή με τη δική μου παρουσία έδωσε τέλος στην εσκεμμένη παραχαραγμένη σκηνή, αλλά κάποιοι από αυτούς εμφανίζονται στο internet και αραδιάζουν ασυναρτησίες και άλλα πολλά ξεκάρφωτα. Εσύ λες ότι αυτό το τσούρμο χρήζει ψυχιατρικής περίθαλψης, εγώ όπως διάβασες πιο πάνω τους ονομάζω ψυχασθενείς.
Στην ιστοσελίδα μόλις ανοίξεις γράφει “ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ” και αναφέρονται όλα τα στοιχεία νομιμοποίησης της και συγχρόνως τονίζεται η απαγόρευση της χρήσης του τίτλου Ομάδα “Ε”, αλλά και η σύνταξη και κυκλοφορία βιβλίων με αυτό τον τίτλο.
Εμείς δε μπορούμε να επέμβουμε στα δημόσια αξιώματα. Μπορούμε όμως να προσέξουμε τους συνεργάτες και κυρίως αυτούς που θα ιερουργούν, οι οποίοι κατά τον Πλούταρχο πρέπει να είναι καλλιεργημένοι, άμεμπτοι, με γνώσεις, υπόδειγμα προς μίμηση, να απέχουν από κάθε ναρκωτικό (τσιγάρα- ποτά- τυχερά παιχνίδια) και να έχουν καλή σωματική διάπλαση, χωρίς κανένα σωματικό πρόβλημα.
Η Διονυσιακή και Αλεξανδρινή θρησκεία ιδρύθηκε το Δεκέμβριο του 2012 με την ονομασία «Ομάδα “Ε” της Διονυσιακής και Αλεξανδρινής θρησκείας με το διακριτικό “Έλληνες- Ολύμπιοι- Αλεξανδρινοί”»
Σε επεξεργασία αναγνώρισης από το Υπουργείο Θρησκευμάτων βρίσκεται ο Ναός που είδες στην τελευταία φωτογραφία με το άγαλμα του μεγάλου Αλεξάνδρου ως επίσημος Ναός της Διονυσιακής και Αλεξανδρινής θρησκείας.
Νομίζω σου απάντησα σχεδόν σε όλες σου τις ερωτήσεις ή απορίες. Θα συμπληρώσεις και άλλα πολλά από την ιστοσελίδα.
Για μένα προσωπικά μιλούν ότι εμπράκτως έχω πραγματοποιήσει.
- Ιδρυτικό στέλεχος Ομάδας “Ε” από το 1962
- 58 τιμητικές εκδηλώσεις που συνοδευόταν με ένα Μαραθώνιο “Φίλιπποι- Δοξάτο- Δράμα”
- 58 Λαϊκοί αγώνες παράλληλα με το Μαραθώνιο
- 9 εκδηλώσεις με αγώνες στη γενέτειρα του Ανδρόνικου του Μακεδόνα, ο οποίος είχε κατασκευάσει ένα οριχάλκινο ρολόι και βρέθηκε στους Φιλίππους.
- 5 εκδηλώσεις με αγώνες στην Αριδαία προς τιμή του Αριδαίου
- 5 εκδηλώσεις με αγώνες στη Χαλκιδική προς τιμή του Ιουλιανού
- 13 εκδηλώσεις στο Ωραιόκαστρο προς τιμή των Μακεδόνων και της μάχης του Μαραθώνα που συνοδευόταν με μαραθώνιο “Πέλλα- Θεσσαλονίκη- Ωραιόκαστρο”
- 13 λαϊκούς αγώνες στο Ωραιόκαστρο προς τιμή του Ηρακλή που είχε φτάσει στον Εχέδωρο ποταμό
- 1 εκδήλωση τιμής για τον Αριστοτέλη με αγώνα στο Πευκοχώρι
- Αγώνα δρόμου προς τιμή του Κούπτσιου στο Βώλακα
- Από το 2000 επιτάφιο εκδήλωση για τον θάνατο του Αλεξάνδρου κάθε 13.06. που συνοδευόταν με ένα αγώνα τιμής.
- Μία εκδήλωση στον Όλυμπο που συνοδεύτηκε επίσης από ένα δύσκολο αγώνα με αφετηρία το Δίον.
- Δύο Ναούς
- Αγάλματα μοναδικά και στους δύο
- Κοσμημένοι από πίνακες ζωγραφικής 90x120 από την ελληνική μυθολογία και ιστορία. Ο δεύτερος μάλιστα έχει 32 από τη ζωή του Αλεξάνδρου
- Δύο βιβλία ιστορικά της Ομάδας “Ε”, μοναδικά, νόμιμα και αποκωδικοποίηση της Ελληνικής Μυθολογίας.
- Έτρεξα 508 Μαραθωνίους και υπερμαραθωνίους
- Έτρεξα στο Sydney στις 31.10.2010 τον Μαραθώνιο με πλήρη αρχαιοελληνική πανοπλία κατόπιν πρόσκλησης του εκεί Δημάρχου, ο οποίος με βράβευσε με το χρυσό κλειδί για τον άθλο και για τους 505 τότε Μαραθωνίους
- Το ίδιο έγινε στη Γερμανία, στο Bielefeld, στο Βερολίνο και στη Νυρεμβέργη
- Είχα 6 δικαστήρια γι’ αυτά που έκανα και κάνω, και στις 04.12.2015 έχω ακόμα ένα και είμαι διαγραμμένος από διεθνή πρωταθλήματα βετεράνων αθλητών και μάλιστα ισόβια. Οι λόγοι για τα δικαστήρια; Την μια γιατί τάχτηκα με το μέρος του Αλβανού Τσενάϊ για να σηκώσει τη σημαία ως πρώτος μαθητής, την άλλη γιατί ξεστόμισα την φράση «λατρεύετε αυτούς που σας έσφαξαν», την άλλη γιατί είπα ότι η εκκλησία σας θέλει δούλους, την άλλη γιατί στην εκδήλωση προς τιμή της μάχης του Μαραθώνα για τα 2.500 χρόνια ο Μαραθώνιος Φίλιπποι-Δράμα έκανε κοιλιά και την επόμενη ο 57ος τιμητικός Μαραθώνιος είχε άδεια από την Ομοσπονδία Μαζικού Αθλητισμού και όχι από τον ΣΕΓΑΣ.
Βγάλε λοιπόν μόνη σου συμπέρασμα για τα χάλια των Ελλαδιτών, όχι μόνο των εξουσιαστών αλλά και του λαού μας. Εμείς πετύχαμε την αναβίωση της θεοποίησης του Αλεξάνδρου πριν από 2 χρόνια. Όμως αντί ν αρπάξουμε την ευκαιρία και να το διαδώσουμε σε όλο τον κόσμο αρχίσαμε να το παίζουμε κριτές και να έχουμε χίλιες αντιρρήσεις ενώ από την άλλη οι Σκοπιανοί μόλις έκαναν αυτή την βρόμικη πράξη της αγιοποίησης του Αλεξάνδρου την διέδωσαν παντού. Αυτοί είμαστε αγαπητή μου Αστραία.
Με αγάπη
Αριστοτέλης Κακογεωργίου
Για την Ομάδα «Ε» Έψιλον