Αγαπητέ κύριε Ρίζο,
Σχετικά με το ως άνω θέμα θα ήθελα να υπενθυμίσω και εγώ ορισμένα πράγματα στον κύριο Τσοχατζόπουλο. Το κίνητρο να λάβω θέση στο δημοσίευμα ήταν η φράση του ιδίου «… και προσφορά… στην υπηρεσία της χώρας..». Τον κύριο Τσοχατζόπουλο τον είδα για πρώτη φορά σε ένα ελληνικό καφενείο στο Solingen της Γερμανίας γύρω από το 1969 – 1970. Τότε έκανε τον περιβόητο απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων από την «λαίλαπα» των στρατιωτικών όπως ο ίδιος και οι σύντροφοί του την αποκαλούσαν. Μάλιστα μάζευαν χρήματα δήθεν για να συντηρήσουν τον αρχηγό τους κύριο Ανδρέα Παπανδρέου που ζούσε «εξορισμένος» όπως επίσης οι ίδιοι διατύπωναν στη Σουηδία. Το σλόγκαν όλης της συντροφιάς ήταν όχι λεφτά στην Ελλάδα σαμποτάρετε την «Κυβέρνηση». Εμείς πασχίζαμε να πείσουμε τους Έλληνες να καταθέσουν τα χρήματά τους σε Ελληνικές Τράπεζες με μεγάλο δικό τους κέρδος και με όφελος της Ελλάδος ανεξάρτητα με την εκάστοτε πολιτική.
Τότε ο κύριος Τσοχατζόπουλος ήταν ένας μετανάστης όπως όλοι μας. Αγκάλιασε το ΠΑΚ, δεν εργάστηκε ποτέ και σήμερα παρουσιάζεται εκατομμυριούχος. Θα αποφύγω να ισχυριστώ ότι τότε ήταν φτωχός παρότι οι έρανοι για το ΠΑΚ ανθούσαν. Σίγουρα όμως δεν ήταν πλούσιος. Όμως οι αρχές της πολιτικής επιτάσσουν για ένα πολιτικό να μπαίνει πλούσιος και να βγαίνει φτωχός. Αυτός μπήκε φτωχός και έγινε εκατομμυριούχος. Θα ήθελα να τον ρωτήσω σχετικά με την φράση προσφορά που ο ίδιος αναφέρει. Ποια είναι η προσφορά του; Τι διέθεσε για την Ελλάδα και για τον Έλληνα; Μήπως εννοεί ο κύριος Τσοχατζόπουλος την ευκαιρία που κόλλησε στο πετσί των Ελλήνων σαν βδέλλα όπως οι περισσότεροι χωρίς να πέφτουν ποτέ όσο και εάν χορτάσουν; Προσφορά αγαπητέ κύριε Τσοχατζόπουλε δεν είναι μια ακριβοπληρωμένη με όλες τις δυνατότητες που είχες εσύ και κάποιοι άλλοι να ξοδεύουν 360.000.000,- για ένα γάμο στη Γαλλία ή να δωρίζουν ένα διαμέρισμα 1.200.000,- στη σύζυγό τους.
Πότε εσύ δούλεψες χωρίς να ακριβοπληρώνεσαι για την φουκαριάρα την Ελλάδα και πότε εσύ πλήρωσες ένα ποσό για ένα κοινωφελή έργο; Μην λερώνετε την αξία της έννοιας «προσφορά» εσείς οι πολιτικοί την στιγμή που για κάθε σας βήμα ρουφάτε μερικές σταγόνες από τον ιδρώτα μας και από ζητιάνοι των ψήφων μας ξεφυτρώνετε εκατομμυριούχοι και γενναιόδωροι στην προβολή της παραφροσύνης όπως στον γνωστό γάμο του Παρισιού. Πως μπορείς εσύ ένας «σοσιαλιστής» να μην ξέρεις που να ξοδέψεις και οι «άνθρωποί σου» να την βγάζουν με 300,- Ευρώ. Που είναι η ευημερία και η ελευθερία που μας φέρατε διώχνοντας τους στρατιωτικούς που όπως σήμερα αποδεικνύεται ήταν πολύ πιο νοικοκυρεμένοι και συνετοί αφού η Ελλάδα στα χέρια σας κατάντησε ζητιάνα;
Αριστοτέλης Κακογεωργίου
Πρόεδρος της Ομάδος «Ε»