Πρόεδρο Ελληνικής Δημοκρατίας
κύριο Κάρολο Παπούλια
Προεδρικό Μέγαρο Αθήνα
23.07.2008
Κύριε Πρόεδρε,
Εδώ και δύο ημέρες παρακολουθούμε στα τηλεοπτικά κανάλια τους ύμνους και τις δοξασίες για τα 34 χρόνια από την εγκαθίδρυση και αποκατάσταση της Δημοκρατίας μας.
Παρόλο τον σεβασμό που τρέφουμε στο σύμβολο του προέδρου της Δημοκρατίας, θέλουμε να μας επιτραπεί να εκφράσουμε το παράπονό μας, καταγγέλλοντας γεγονότα και πράξεις που δεν μπορούν να συμβιβαστούν και να εκφράσουν ένα δημοκρατικό πολίτευμα.
Πως μπορεί κύριε Πρόεδρε να εκφράζεται ένα δημοκρατικό πολίτευμα, με τις ανασφάλειες που νοιώθει ο λαός μας, με τον φόβο που ανά πάσα στιγμή απειλείται η ζωή του και η περιουσία του. (κάνω μνεία στους καθημερινούς φόνους- κλοπές – εργατικά ατυχήματα- τροχαία – πυρκαγιές)
2.. Πως μπορούμε να γιορτάζουμε Δημοκρατικό πολίτευμα όταν αποφασίζουν και διατάζουν πολιτικές κλίκες, καρεκλοκένταυροι και προστατευόμενοι των πολιτικών ηγετών, οι οποίοι καταστρατηγούν δικαιώματα και νόμους σε βάρος δραστήριων, ικανών και αγαθοεργών πολιτών χωρίς κανένα λόγο απλώς και μόνο επειδή κατέχονται από φόβο να χάσουν την καρέκλα τους λόγω ανικανότητας φθονώντας τις ικανότητες των συνανθρώπων τους. Πως είναι δυνατόν ένα δημοκρατικό πολίτευμα να διοικείται από δειλούς και όχι λίγες φορές ανισόρροπους που εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία για να ικανοποιήσουν την μανία του φθόνου και την παραφροσύνη της εξουσιαστικής τους μανίας όπως σας ανάφερα στο από 27.07.08 έγγραφό μου σχετικά με τις κλίκες ”Συμεωνίδη”, ”Κωνσταντόπουλου”, ”Ευμοιρίδη” και ”Τζίμα”.
Πως μπορούμε κύριε Πρόεδρε να κάνουμε λόγο για Δημοκρατία, όταν πολιτικά πρόσωπα μαζί με την Δικαιοσύνη σε φυλακίζουν όποτε θέλουν και σε αποφυλακίζουν όποτε θέλουν, χωρίς ποτέ να σε δικάσουν και χωρίς ποτέ να ζητήσουν συγγνώμη ή να αναλάβουν τις ευθύνες για το κακό που έκαναν στον συμπολίτη τους. (κάνω μνεία στις αποφάσεις του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, στο δικόγραφο του εισαγγελέα Δημητρίου Σιδέρη από το έτος 1985 που κατέληξε σε ένταλμα σύλληψης με την υπ αριθ. 118/03.11.1988 δικαστική απόφαση πλάθοντας ανύπαρκτα μυθεύματα ”περί αγνώστου διαμονής” και χωρίς καμιά κατηγορία που τελικά ακυρώθηκαν με την απόφαση 1372/1990/02.05.1990 χωρίς καμιά αποζημίωση και χωρίς ποτέ να γίνει κάποια δίκη.
Που βρίσκονται οι δημοκρατικοί θεσμοί όταν μια ομάδα – κλίκα πολιτικών, Ανωμερίτη, Τσαβέλα, Ράπανου, Σκουλά, Κουλούρι και Καρατζά και Βεριβάκη επιτρέπουν αδιανόητες πράξεις σε βάρος ενός ικανού υφισταμένου τους και μάλιστα να αφαιρέσουν όλο το υπόλοιπο από τον υπ αριθ. 93 – 0 ιδιωτικό λογαριασμό χωρίς καμιά απόφαση ούτε ειδοποίηση και να μην απαντούν σε επιστολές και σε ενέργειες επί 15 ολόκληρα χρόνια. Παράλληλα να εξαφανίσουν το πενιχρό εφάπαξ χωρίς καμία ειδοποίηση και ας ψάχνει ο φουκαράς ο πολίτης να βρει άκρη στο δημοκρατικό πολίτευμα που γιορτάζουμε σήμερα και μάλιστα τότε που αποφάσιζε μια σοσιαλιστική κυβέρνηση.
Που είναι η προστασία του πολίτη που ζει σε αυτό το περιβόητο δημοκρατικό καθεστώς, όταν η ποινική δίωξη 336122/23.09.1997 εναντίον των αναφερομένων και των συνεργών για απάτη , για υπεξαίρεση και παράβαση τραπεζικού δικαίου μπήκε σε μια εβδομάδα στο συρτάρι από τον περιβόητο εισαγγελέα και γνωστό Κολιοκώστα ενώ η εισαγγελέα κυρία Βλάχου είχε αντιρρήσεις επειδή η ποινική δίωξη για τα αναφερόμενα αδικήματα ήταν αυτεπάγγελτος.
Αλλά όπως όφειλε να γίνει σε ένα δημοκρατικό κατεστημένο όπως το δικό μας εδώ, πήγε στην άκρη η κυρία Βλάχου και διευθέτησε τα πράγματα ο κύριος Κολιοκώστας σύμφωνα με τις εντολές του τότε ΣΟΥΠΕΡ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ κατεστημένου του ΠΑΣΟΚ με σκοπό να σκεπαστεί η βρομιά των υπαιτίων και να μείνει αδικημένος ο έρημος πολίτης. Κυρίως αυτοί φώναζαν για τις φυλακίσεις επί Παπαδοπούλου και χάλασαν τον κόσμο να μας φέρουν την ”ελευθερία” και την ”αποκατάσταση” με πρωτοφανείς διωγμούς και ασύλληπτες αδικίες.
Πως μπορούμε να νοιώσουμε αγαλλίαση όταν εγώ το 1990 ένας πολίτης κατέθεσα στο παρακαταθηκών το ζητούμενο ποσό για την εξόφληση ενός στεγαστικού δανείου και οι αρμόδιοι που αναφέραμε, εσκεμμένα δεν πήραν το ποσό με αποτέλεσμα να καρπωθούν από την υποθήκη που είχαν ακόμα 14.000.000,- δραχμές ενώ όλο το δάνειο ήταν μόνο 2.600.000,- και ο πολίτης πλήρωσα τελικά 19.800.000,- ήτοι το πολλαπλάσιο του 9 και αυτό μέσα σε 10 χρόνια.
Oταν δε με επίσημο έγγραφο από 11.10.1999 αριθμός 204366 λόγω της ποινικής δίωξης των αναφερομένων αποφάσισαν να του αποδώσουν τα χρήματα από τον λογαριασμό 93-0 και το
Εφάπαξ, τα επέστρεψαν επίσημα αλλά χωρίς τόκους για 15 ολόκληρα χρόνια. Ο φουκαράς ο πολίτης δέχτηκε, διότι εάν πήγαινε δικαστικά θα τα έπαιρνε με τους τόκους μετά τον θάνατό του. Συγκέντρωσε όλα αυτά σε ένα βιβλίο 220 σελίδες και το έστειλε σε όλους, τον κύριο Παπανδρέου, στον κύριο Καραμανλή, στην κυρία Παπαρήγα, στον κύριο Καρατζαφέρη, στον κύριο Τζήμα, στον κύριο Δαηλάκη, στον κύριο Ευμοιρίδη και σχεδόν σε όλους τους πολιτικούς κύκλους.
Κανένας δεν είχε την ευγενή καλοσύνη και την ηγετική ικανότητα να του στείλει τουλάχιστο μία απάντηση που είχαν όλοι υποχρέωση να ασχοληθούν με ένα τόσο καυτό θέμα και να του απαντήσουν αφού σύμφωνα με τις επικρατούσες δημοκρατικές αρχές μια αποκατάσταση θα ήταν αδύνατη όπως και απεδείχθη.
Το 2002 και 2003 κατ’ επιθυμία και παράκληση του Νομάρχη της Δράμας κυρίου Κ. Ευμοιρίδη μεταφέρεται η διεξαγωγή του παλαιοτέρου Μαραθωνίου στη Δράμα καθότι μέχρι τότε γινόταν στο Δοξάτο. Ο Νομάρχης υπόσχεται να αναλάβει όλα τα έξοδα, τα οποία μέχρι τότε πλήρωνε ο Αριστοτέλης Κακογεωργίου από το ιδιωτικό του ταμείο. Ο Μαραθώνιος του 2002 και 2003 έγινε με πολύ μεγάλη επιτυχία. Ήταν ο πρώτος Μαραθώνιος στην Ελλάδα που έκανε επίσημα την εμφάνισή του μετά τον Μαραθώνιο της Αθήνας. Ο εν λόγω Μαραθώνιος είχε τις ρίζες του στον αείμνηστο Βετυνάρο, Κραχτίδη και κύριο Ζ. Κοκορόγιαννη που ξεκίνησε το 1956.
Ο Νομάρχης Δράμας κύριος Ευμοιρίδης εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία, έκανε τον προεκλογικό του αγώνα χρησιμοποιώντας τις γνώσεις του αναφερομένου και τελικά όχι μόνο δεν πλήρωσε τα έξοδα που είχε αναλάβει να πληρώσει, αλλά το κλιμάκιό του καρπώθηκε και εκείνα που ήρθαν από διάφορες πηγές, τα οποία ήταν γνωστά αλλά πρόσβαση είχαν μόνο οι άνθρωποι της Κλίκας του Νομάρχη και μάλιστα εντελώς παράνομα.
Για να αποφύγει την υποχρέωση της πληρωμής το 2004 έστειλε έγγραφο στην Αστυνομική Διεύθυνση του Δοξάτου και μάλιστα δύο ημέρες πριν την διεξαγωγή με την εντολή να μην επιτραπεί η διεξαγωγή του 47ου Μαραθωνίου. Οι Αθλητές και οι επισκέπτες είχαν κλείσει Ξενοδοχεία και είχαν φθάσει ήδη στη Δράμα.
Ο Μαραθώνιος διεξήχθη και διεξάγεται ανελλιπώς μέχρι σήμερα. Είναι ο πιο επιτυχημένος που αγαπήθηκε όσο κανένας άλλος από τους Αθλητές. Όλα τα έξοδα της διεξαγωγής είναι του Αριστοτέλη Κακογεωργίου χωρίς κανένα χορηγό.
Κανένας ποτέ δεν πήγε να χαιρετίσει τον κόσμο που φέτος ήταν 800 ξένοι άνθρωποι στην πόλη της Δράμας. Στους Φιλίππους απ όπου γίνεται η εκκίνηση δεν παρουσιάστηκε ούτε ένας από το Δήμο ή την Νομαρχία τουλάχιστο να ανοίξει την πόρτα. Τα δύο τελευταία χρόνια ανέλαβε ο Δήμος Δράμας το ένα γεύμα των Αθλητών μετά τον αγώνα και τον τελευταίο χρόνο τα μπλουζάκια τα χορήγησε το Καφέ Μελί-Μελί του Ωραιοκάστρου.
Eγραψε πολλά γράμματα στον κύριο Ευμοιρίδη και τον παρακάλεσε να συνετιστεί και να φανεί αντάξιος της αποστολής του. Ποτέ σε καμία επιστολή δεν απάντησε. Όλες οι επιστολές συστημένες ή με πρωτόκολλο.
Oλη αυτή την συμπεριφορά την κοινοποίησε μέσου των τηλεοπτικών καναλιών, τον τύπο και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Eγραψε ένα βιβλίο με όλα τα στοιχεία για την πρωτοφανή συμπεριφορά ενός ”ηγέτη” ο οποίος καταδέχτηκε να θίξει τον θεσμό της Νομαρχίας και του Νομάρχη για ένα ευτελές ποσό και να καταδιώξει έναν δικό του συμπολίτη που ευεργετεί τον τόπο.
Το βιβλίο εστάλη σε όλους τους κύκλους των πολιτικών και ένα μέρος μοιράστηκε και στους Δραμινούς.
Κανένας δεν απάντησε και κανένας δεν μερίμνησε, ακόμα ούτε οι τοπικοί πολιτικοί όλων των κομμάτων.
Τι φανάρι πρέπει να προμηθευτεί κανείς κύριε Πρόεδρε για να βρει κάποιο ίχνος δημοκρατικής συμπεριφοράς από όλους αυτούς που λένε ότι αγωνίστηκαν για την παγίωση της Δημοκρατίας που απ ότι ζήσαμε και ζούμε κύριε Πρόεδρε αυτοί παγίωσαν τις θέσεις τους και έθαψαν κάθε δημοκρατική αρχή και αξία. Ο Προμηθέας δεμένος στα βράχια του Καυκάσου στέλνει μήνυμα στον Δία με τον Μαντατοφόρο Ερμή λέγοντας:
”Κάλιο εδώ δεμένος παρά θεληματάρης και δούλος σαν τον μαντατοφόρο σου
μόλις πήρατε την εξουσία, μοιράσατε τις θέσεις μεταξύ σας και τους ανθρώπους
ουδόλως τους νοιαστήκατε και εμένα με τιμωρήσατε σκληρά γιατί αγάπησα πολύ
τους ανθρώπους”.
Ο κύριος Τζήμας, Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης όχι μόνο δεν έλαβε θέση και δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τον κόσμο που επισκέπτεται την Δράμα αλλά ποτέ δεν δέχτηκε στο γραφείο του τον κύριο Κακογεωργίου. Εκτός τούτου στον Ορειβατικό Μαραθώνιο που οργανώνει τώρα η Νομαρχία σε αντιπερισπασμό του ήδη υφισταμένου επιστράτευσε όλη του την οικογένεια και συμπαραστάθηκε. Το ίδιο έκανε και στο Μαραθώνιο που οργανώνεται εδώ και δύο χρόνια στην Θεσσαλονίκη με πρωτοβουλία του κ. Κωνσταντόπουλου, στον οποίο έδωσαν την πρώτη χρονιά 80.000,- Ευρώ και το Υπουργείο Πολιτισμού 300 χιλιάδες, ενώ ένας πλούσιος Μαραθώνιος με ειδική μήτρα μεταλλίου, κατηγορίες ανά πέντε χρόνια, δύο γεύματα, ειδικό και μοναδικό μπλουζάκι και βράβευση όλων των συμμετεχόντων δεν ξεπερνάει τις 20.000,- Ευρώ.
Γιατί λοιπόν ο ιδιαίτερος του Υπουργού κύριος Ανανίκας ξεχωρίζει τις δραστηριότητες σύμφωνα με τις κολακείες και όχι σύμφωνα με την αξία του έργου και της προσφοράς;
Ποιος είναι ο κύριος Ανανίκας και ο Υπουργός που τολμούν να περιφρονήσουν τις θυσίες ενός ανιδιοτελή πολίτη και να αγκαλιάσουν αυτούς που καμία σχέση με τα ιδεώδη του αθλητισμού δεν έχουν και ποτέ δεν έχουν κάνει κάποια θυσία αλλά βρίσκονται εκεί που βρίσκονται επειδή εκτελούν την βιοποριστική τους εργασία. Eξη χρόνια οργανώνει και τον Μαραθώνιο Πέλλα – Θεσσαλονίκη – Ωραιόκαστρο και άλλα 8 χρόνια την επιτάφιο εκδήλωση για τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη γενέτειρά του.
Κανένας από τους κυρίους δεν εμφανίστηκε όχι να πληρώσει αλλά να καταθέσει ένα λουλουδάκι στην επιτάφιο τελετή που κάνουμε και συνοδεύεται και από τον επιτάφιο αγώνα.
Oσο για τα τηλεοπτικά κανάλια που τα πληρώνουν όλοι οι Έλληνες πολίτες, είναι αγκαζαρισμένα σύμφωνα με τα συμφέροντά τους και σύμφωνα με τα πολιτικά πρόσωπα.
Μετά από όλα αυτά κύριε Πρόεδρε πολύ θα επιθυμούσαμε να μας απαντήσει κάποιος σοφός που βρίσκεται η φουκαριάρα η Δημοκρατία; Νομίζουμε ότι ένας συνετός σοφός θα έκρινε ένα πολίτευμα από τον τρόπο που διεξάγεται και όχι από την ονομασία. Oταν ο γαϊδαρος φόρεσε την προβιά του Λεωνταριού κατά τους μύθους του Αισώπου και προσπάθησε να το παίξει λιοντάρι δεν τα κατάφερε δυστυχώς και την πλήρωσε πολύ ακριβά. Οι πράξεις, οι ενέργειες και οι κινήσεις είναι αυτά που καθορίζουν ένα πολίτευμα και όχι η ονομασία. Στη χώρα μας άλλαξαν πολλές φορές τα πρόσωπα αλλά η διαφθορά έμεινε ανέπαφος. Αυτοί που δήθεν αγωνίστηκαν να απομακρύνουν την Δικτατορία του Παπαδόπουλου, εγκατέστησαν πολύ σύντομα τις καμουφλαρισμένες δικτατορίες με τον μανδύα του Σοσιαλισμού, του Κουμουνισμού ή της Νέας Δημοκρατίας αφού σε όλες τις παρατάξεις υπάρχουν αποδιοπομπαίοι τράγοι. Για να μπορούμε να καμαρώσουμε αυτή τη γιορτή της Δημοκρατίας κύριε Πρόεδρε θα πρέπει να μπορούν να την ζήσουν και να την απολαύσουν όλοι οι πολίτες. Εάν την τότε την απολάμβανε ένα μέρος των πολιτών και την νυν ένα άλλο μέρος των πολιτών είναι ευνόητο, ότι παραμένει δικτατορία με άλλα χρώματα και άκρως υποκριτική αφού προσπαθεί να μεταμφιεστεί από γαϊδούρι σε λιοντάρι αλλάζοντας μόνο δέρμα ή φορεσιά.
Iσως η επιστολή μας φαίνεται αγενής για όσους δεν αγαπούν την αλήθεια, αποτείνεται όμως κατά κύριο λόγο σε συνετό πρόσωπο που νοιώθει δεσμώτης της αλήθειας και όχι της κολακείας οπότε κάνουμε μνεία στον διάλογο του Διογένη και του Μεγάλου Αλεξάνδρου που ο Διογένης είπε στον Αλέξανδρο.
”Δεν με ενδιαφέρει η εύνοιά σου Αλέξανδρε, γι αυτό και θα σου πω μόνο
αλήθειες, τις οποίες αγαπούν αυτοί που αηδιάζουν τις με τις κολακείες”.
Και σύμφωνα με τον Μέγα Ηράκλειτο
”Πατήρ πάντων πόλεμος εστί”
H θετική συνισταμένη για πρόοδο και άνοδο ξεπηδά πάντοτε από τις αντιθέσεις και όχι από το αδιάκοπο μάλιστα και το περιβόητο δουλικό δίπλωμα στα δύο για χατίρι καλής διαγωγής μη τυχόν και διακινδυνέψει η καρέκλα μας.
Εμείς σαν μια οργάνωση η οποία προωθεί το πανάρχαιο ελληνικό πνεύμα με τις αγνές ιδέες και αξίες, θέλουμε κάποτε να επανέλθει η Ελλάδα στην παλιά της πνευματική αίγλη. Δεν θέλουμε να κατακτήσει τον κόσμο, δεν θέλουμε να γίνει κοσμοκρατορία, επιθυμούμε οι σημερινοί Eλληνες να ξυπνήσουν και να γίνουν μαντατοφόροι της δάδας του θεού Προμηθέα. Θέλουμε να συμπαρασταθούμε όπου είναι δυνατόν για να επανορθωθούν τα κακώς κείμενα και να αποτελέσει αυτό το μικρό κομμάτι Ελλάδα το νέο λύχνο της σωτηρίας των κατατρεγμένων και καταπιεσμένων υπάρξεων αφού οι πάντες και τα πάντα τυγχάνουν παιδιά της Γης και του Ουρανού και από αυτούς τους δύο εξαρτάται η συνέχιση της ύπαρξής μας αφού αμφότεροι συμβολίζουν το χώμα που πατάμε και τρεφόμαστε, το νερό που πίνουμε, τον αέρα που αναπνέουμε και την φωτιά που ζεσταινόμαστε.
Τα μέλη μας έχουν εθνική συνείδηση αλλά αγαπούν τους γείτονες και τους θεωρούν αδέρφια αφού και αυτοί είτε Τούρκοι λέγονται, είτε Σκοπιανοί, είτε Βούλγαροι έχουν την ίδια καταγωγή όπως όλοι μας και δεν χρειάζεται μεγάλη φιλοσοφία, ώστε να πορευτούμε όλοι μαζί προς την κατεύθυνση του κοινού συμφέροντος, την σωτηρία της μητέρας ΓΗΣ και του πατέρα ΟΥΡΑΝΟΥ – Περιβάλλοντος.